Kanika Rajainek bere tesia defendatuko du ostegunean, urtarrilaren 23an

• Defentsa Salón de Gradosen egingo da, Ingeniaritza Eskolan (Bilbo) eta online 11:00etan.

Kanika Rajainek (Diseinu Matematikoa, Modelizazioa eta Simulazioak) bere tesia defendatuko du urtarrilaren 23an, Bilboko Ingeniaritza Eskolako Salon de Gradosen eta online 11:00etan.
Gaur egun, Matematika Konputazionaleko doktoretza egiten ari da UPV/EHUn eta BCAMen, Espainian. Bertan, 5 ardatzeko alboko CNC mekanizazio berritzailean eta haren aplikazioetan zentratzen da. Matematikako Zientzietako Masterra egin zuen Odishako (Rourkela) Teknologia Institutu Nazionalean, Indian, eta Matematikako graduondokoa Delhiko Unibertsitatean (India). Bere ikerketak barne hartu ditu eigenbalioak ebaluatzeko proiektuak, optimizazio metodoak eta lurrikaretarako lerratze dinamikoa, eta horrek ekarri du IIT Hyderabaden Junior Research Fellow gisa aritzea. Nazioarteko hainbat konferentziatan aurkeztu du bere ikerketa eta aldizkari akademiko errespetatuetan argitaratu dute.

Bere doktore-tesia, 5-aXis Konputagailu Numerikoki Kontrolatua (CNC) Free-Form gainazalen fresaketa zuzena eta pertsonalizatu forma duten tresnak erabiliz, Michael Barton (taldeko burua) dago gainbegiratuta. Ikerbasque Research Associate Professor Mathematics Design, Modelling and Simulations)

BCAMeko kide guztien izenean, zorterik onena opa nahi diogu bere hurrengo tesian.

Abstract:

Metodo berri bat sartzen dugu 5 ardatzeko gainazalak fresatzeko. Hegalak fresatzeko bideak planifikatzeko gaur egungo metodoek fresatzeko tresna zilindriko edo koniko estandarrak erabili ohi dituzte, eta horiek ez dira aproposak forma libreko gainazal konplexuak fabrikatzeko beharrezkoak diren tolerantzia finak lortzeko, hala nola turbina-xaflak, engranajeak edo zorriak. Hala ere, optimizazioan oinarritutako gure ikuspegiak tresnaren forma sartzen du optimizazio-prozesuan, fresatzeko bideak eta erremintaren forma optimizatu nahian. Forma libreko erreferentzia-gainazal bat eta erremintaren higidura gutxi gorabehera iradokitzen duen bide gidari bat emanda, lerro zuzenean lerrokatutako lau esferaren mugimendu tangentziala aztertzen da, erremintaren forma posibleak eta haien higidurak zehazteko. Honek G1 Hermite datuak sortzen ditu gorputz mugimendu zurrunen espazioan, gero interpolatuak eta optimizatuak direnak bai higidurarako eta bai tresna formarako (5. kapitulua). Gure algoritmoa erakusten dugu forma libreko gainazal sintetikoetan eta erreferentziazko dataset industrialetan, agerian utziz neurrira egindako tresnek perdoi industrial onargarriak bete ditzaketela eta merkatuan eskuragarri dauden tresna tradizionalak gainditu ditzaketela.

Oso konplexuak diren gainazal libreak tratatzen direnean, tresna zuzen baten bide bakarra baino gehiago behar izaten da... hamar aldiz mekanizazioarekiko tolerantzia altuen barruan estaltzeko. Gai honi aurre egiteko, mila bederatziehun eta laurogeita hamarreko hamarkadan estrategia multibandalak ezarri ziren. Hala ere, metodo hauek, normalean, ondoko bideen arteko hutsune edo gainjartze txikiak sortzen zituzten, eta horrek tramankuluak eta akatsak eragiten zituen obran. Gai horiek gainditzeko, 5 ardatzeko gainazal libreen alboko fresaketa planifikatzeko metodo berri bat proposatzen dugu (6. kapitulua). Metodo honen bidez, G1 (tangente-plano) -ren jarraitutasuna lortu nahi da, bere muga partekatuetan zehar. Geometria batzuetarako G1 jarraitutasuna eta hurbilketa kalitate handia aldi berean lortzea posible ez den arren, gure optimizazio esparruak oreka ona ematen du mekanizazio doitasunaren eta alboko zerrenden G1 konexioaren artean. Gure algoritmoa gainazal libre sintetikoetan probatu dugu, baita erreferentziazko dataset industrialetan ere, eta emaitzek erakusten dute perdoi industrial finekin topo egin dezakegula alboko zerrenden kink angelua nabarmen murriztuz, horrela azaleko akabera leuntasunari dagokionez hobetuz.

Zorion orrian ditugun emaitzek baieztatzen dute G1 jarraitutasuna lor daitekeela gainazal lauentzat. Proposatutako planteamendua azken belaunaldiko software komertzialarekin alderatzen da, Siemens NX, simulazioan zein esperimentu fisikoan (7. kapitulua). Konparazioek erakusten dute gure hurbilketak NX gainditzen duela magnitudearen arabera hurbilketa errore handienari dagokionez, baita inguruko bideetako leuntasunari dagokionez ere.